zondag 18 december 2011

Radiologie

Donderdag 15 december

Om 11:00 uur worden we verwacht bij ons in het ziekenhuis voor de eerste bespreking met de radioloog over de bestralingen. Een aardige jonge doktor haalt ons op uit de wachtkamer.
Ze vertelt ons over de bestralingen die komen gaan en legt ook uit dat ze op de mri van lief die ze bekeken heeft het plekje denkt gevonden te hebben waar de chirurg van aangaf dat hij heel krap gesneden had, dus waar onrustig materiaal in het snijvlak kan zijn achtergebleven. Daar wil de radioloog na de 25 bestralingen nog 10 bestralingen doen, gericht op dat specifieke plekje.. 
Goh.. Dus er komen twee weken dagelijkse ziekenhuisbezoeken bij.. Wie had dat toch gedacht..? Ongelofelijk zeg, dat zelfs deze planning nog wordt aangepast.. 7 weken bestralingen dus.. 

De mri wordt aan ons laten zien en hoewel zij ons wijst op de linker borst en de onregelmatigheden hierin blijven lief en ik gebiologeerd naar de rechterborst staren.. Zouden we daar ook nog iets in zien? Lief spreekt haar bezorgdheid hierover uit en hierop zegt de radiologe ook altijd zelf nog eens te controleren. Daarna voelt ze ook de borsten nog eens na, wat de eerste keer is dat iemand dit weer doet bij lief. Een geruststelling als ze ons vertelt over haar ervaring en onderzoekend vermogen en ze daarna aangeeft niets in de rechterborst te voelen.. 

Het plaatje van de beide borsten blijft op het computerscherm staat tijdens de verdere uitleg.. Lief vraagt of hij weg mag waarop de radiologe gelukkig een ander scherm openklikt :-)

Omdat de radioloog eigenlijk wel redelijk snel aan de slag wil, komt de vraag of we vanmiddag nog plannen hebben.. Nee hoor, kom maar op, wat moet er nu weer gebeuren..? We mogen door naar het UMC alwaar een ct-scan zal worden gemaakt in de zelfde houding als waarin de bestralingen gedaan worden. Hierbij worden ook 7 stippen getatoeerd op lief zodat ze de machine iedere keer op dezelfde stand kunnen plaatsen. Lief vergaat van de pijn als ze haar arm in de juiste positie brengen. Deze beweging kan ze nog totaal niet maken en mag ze dus iedere dag 10 minuten aanhouden.. Als ze daarna met een naald de tatoeage op haar borstbeen zetten moet ze weer door een helse pijn heen..

En dan is het klaar.. De eerste bestraling zal op 27 december zijn en voor die tijd heeft ze alleen nog wat afspraken bij de tandarts/mondhygiëniste en de fysio. Hopelijk hoeft lief nu even niet meer naar een andere doktor.  

Als we thuiskomen zijn we allebei kapot. Samen lopen we een rondje door het park met Nik. Op de mat lag een kaartje van de bloemist en samen wachten we uitgezakt op de bank tot het boeket nogmaals wordt aangeboden. Een prachtige kleurige bos van haar collega's. 

Daarna gaan we naar boven. Lief valt gelukkig al vrij snel in slaap. De nachten blijven niet best dus ieder uurtje dat ze nu pakt is meegenomen. Ik probeer het ook, maar het lukt niet. Ik kijk op m'n iPad een aflevering van "overleven met kanker", "goeie tijden" en daarna "let's get married". Goeie tranentrekkers.. Ik huil de vermoeidheid en frustratie eruit en baal even heel hard van alles.. Opzoek naar iets positiefs bedenk ik me dat het wel heel gaaf zou zijn als het huis in kerstsfeer zou zijn. Te moe om de zolder op te kruipen en er niet aan moeten denken om alleen met die boom te lopen klooien leg ik lief het idee voor om een breng-ons-huis-in-kerstsfeer-en-jank-met-ons-mee-feestje te organiseren morgenavond.. Op m'n oproep via twitter en Facebook reageren direct diverse vrienden, heel lief! 

Gelukkig heeft lief een paar uurtjes geslapen. We praten en zappen wat. Lief gaat het bed uit en kookt een superlekker maaltje wat we in bed oppeuzelen. Daarna brengt de buurvrouw m'n kerstpakket. Als ik weer naar boven loop gaat bij mij bijna het licht uit.. Met m'n voetjes omhoog probeer ik m'n zwarte vlekken voor m'n ogen te laten verdwijnen en dat lukt al snel weer.

Met een steen op m'n maag sms ik naar m'n chef dat ik het de laatste dagen iets te hard voor m'n kiezen heb gehad door de diverse tegenvallende uitslagen en weinige slaap en dat ik er dus morgen niet ben. Gelukkig was dat geen probleem. Even pas op de plaats en proberen wat bij te slapen en te verwerken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten