Zondag 4 december
Vanmorgen lekker samen uitgeslapen. Ik merk wel dat lief behoorlijk sip is. Het lijkt ook zo dat naarmate we langer in bed liggen er meer ruimte is om te piekeren. Als ik dat met haar deel wordt ze er niet vrolijker op. Logisch natuurlijk, maar ik probeer ook maar te bedenken wat ze het beste kan doen. Een goedbedoeld advies dat echt niet werkt op dit moment. Ze vertelt me dat sinds 5 dagen het zoeken naar afleiding niet meer lijkt te helpen voor haar.
Nog 1 dag voordat we die trein weer instappen.. Ik zeg haar dat dat morgen pas weer is en dat we ons nu maar moeten proberen te richten op wat ontspanning vandaag.. Ze zegt dat dat niet meer lukt.
Goedbedoelde adviezen lijken steeds vaker op kritiek. Hoe meer je schrijft op een blog, hoe meer mensen weten over hoe je zaken ziet en aanpakt en hoe meer je daar complimenten maar ook kritiek op krijgt. Goedbedoelde adviezen slaan niet altijd aan.. Niet alleen van mij naar haar maar vooral van de buitenwereld naar haar en soms ook naar mij. Ik voel me soms in het nauw gedreven en heb dan mn verdedigingsknop al omgezet.
Lief en ik praten hierover en vinden dat we elkaar 100% aanvoelen en begrijpen. We zijn één team met één taak.. Een bekende slogan is nu van toepassing :-) Ik doe ook m'n eigen dingen wel maar ben eigenlijk het liefst samen. Dit gaat niet ten koste van haar of van mij. Het is gewoon de manier waarop wij onszelf allebei het beste voelen: samen. We genieten de rest van de ochtend van elkaar.
Mams komt Nik brengen en we wandelen samen fijn door het parkje. Ook komen lief's broer en vriendin op de koffie en babbelen we over de vakantie en drinken baraquito's.
'savonds besluiten we geen zin te hebben in koken en gaan gezellig naar de wok. We praten fijn en eten heerlijk relaxed de lekkerste dingen. Als we naar huis willen gaan wordt lief niet lekker. Ze is duizelig en ziet soms wazig. Ik help haar naar de auto en houd haar scherp in de gate. Ze heeft het idee ladderzat te zijn, hoewel we geen druppel hebben gedronken vanavond. Thuisgekomen help ik haar veilig de trap op te komen, kleed haar uit en pak haar in Eem fleecedekentje in onder het dekbed. Ze rilt maar voelt niet koud. Ik laat haar even liggen en hobbel naar beneden. Als ik even later weer bij haar kijk is ze wat rustiger en wakker. Ze besluit te blijven liggen en ik ga nog even beneden wat zappen en Nik uitlaten. Daarna komt ook de buurvrouw nog even kletsen en ons sterkte wensen voor morgen.
Na een paar uurtjes komt lief naar beneden. Ze kon niet slapen en ging naast me op de bank zitten. Wazig blijft ze voor zich uit staren. Ik vermoed dat de spanning over wat het nieuws morgen zal zijn, haar parten speelt. Ik besluit boven nog wat verder te typen en stop haar weer onder de wol. Ik hoop dat ze goed doorslaapt. Over 6,5 uur gaat de wekker voor onze afspraak in het ziekenhuis morgen. Dan krijgen we te horen hoe het weefsel eruit zag en of de lymfen zijn aangetast. Als er meer dan 3 klieren zijn besmet dan worden er allerlei onderzoeken gestart omdat er dan een kans op uitzaaiingen is.. We wachten morgen maar af.. Heel spannend weer allemaal..
Tijd om te gaan slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten