Zaterdag 29 oktober
Vandaag komen de meiden terug van het EK in Ierland. Gisteren met lief over gehad en zij vond het wel superleuk om ze te gaan binnenhalen. Ze hebben zo met ons meegeleefd en dus vonden we het wel heel leuk om ze allemaal even te zien. Ik had gisteravond nog even een sms gestuurd naar de coach, dus hij was op de hoogte. De rest wist het nog niet, dus heel spannend :-)
Nadat we de kadootjes voor de jarige zwager en het nichtje hadden ingepakt voor het feestje daarna, heb ik de oranje hollandsjaal van zolder gehaald, lief in mijn oranje trui gestoken en zelf m'n teamvest aangedaan. Op naar Schiphol!
Superleuk was het om alle meiden en de coaches en aanhang te zien! Iedereen kwam een knuffel brengen en het voelde als een warm bad.
Met z'n allen in de kring worden we toegesproken en krijgen we van de coach een helm en pet van de Ierse politie! daarna bedank ik ze voor de steun en doen we met z'n allen de teamyell. Ik roep 1-1-2 en daarna iedereen "shuffle"! Daarna doen we een dom dansje en lachen samen. En dan gaat iedereen z'n eigen weg. Indrukwekkend vonden we de blikken, knuffels en lieve woorden van iedereen. Het was heftig maar deed ook veel goed. De blik in de ogen van de coach zal ik niet snel vergeten.. Met José lopen we al kletsend over de avonturen terug richting de auto. Blij dat zij heeft geknald in mijn nummer 9 :-)
En dan is het door richting Krimpen aan de IJssel voor de verjaardag van Mike en Evelien. Ze hebben de grootste viering afgezegd en daarom wordt het een klein feestje met alleen de buurtjes en een heel stel kinderen. Gezellig maar ook enorm vermoeiend. We praten over de ziekte en de verwachtte behandeling, zien de work-in-progress delen in het huis en kijken een kinderfilm. Dan zijn er pannenkoeken en is het bedtijd voor de kids. Niet veel later vertrekken wij ook.
Moe maar voldaan sluiten we de dag samen in bad af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten