vrijdag 11 november 2011

9 baco's en een wijntje verder..

woensdag 9 november

En dan gaat de wekker en schrik ik op met vrijwel direct die knoop weer in m'n maag.. Als ik naast me kijk, zie ik twee open ogen mij aankijken.. Ik vermoed dat ze al een tijdje wakker is.. Gelukkig is haar misselijkheid gezakt.. Maar de onrust blijft.. En ook de schrik zit er goed in.. Ze is geschrokken van het feit dat dit zoveel met haar doet, dat ze haar eigen lichaam niet meer herkent, dat ze haar controle verliest.. Nog even en de gynaecoloog gaat bellen voor de keuze..  

Ik zie inmiddels al een paar dagen de zwarte kringen om haar ogen en ben blij met de vakantie in het vooruitzicht.. Met de verplichtingen in en om het huis, de mensen die je spreekt, de hondjes, alle dagelijkse zaken, kom je eigenlijk toch niet echt tot rust.. Een vakantie zal ons beiden goed doen..

Ik besluit alvast met de hondjes naar buiten te gaan. Om 11:00 uur moet ik in Brabant zijn om te praten met mijn nieuwe chef. Of lief meegaat weet ik nog niet zeker.. Eerst even afwachten wanneer de gynaecoloog belt en wat er uit dit gesprek komt..

Als ik terug kom van de wandeling vind ik lief beneden.. Ze heeft een lege blik en haar ogen staan verdrietig.. Op mijn vraag of ze gebeld heeft, knikt ze.. "En, wat hebben jullie afgesproken?" vraag ik. "Dat we het voor nu niet gaan doen". Ik ben trots op haar.. Ik weet dat dit een hele moeilijke keuze was maar denk dat het op dit moment heel verstandig is om te gaan voor haar eigen herstel en daar alle kracht voor te gebruiken. We knuffelen en de tranen rollen.. 

Ze wil graag langs op haar werk en aangezien ik daar vlakbij ook moet zijn gaan we samen naar het zuiden. Eerst langs op mijn nieuwe werkplek. Een soort kantoorfunctie.. Als ik de chef spreek vertel ik hem over m'n thuissituatie. Daarna over mij als persoontje en mijn werkverleden. Hierna stelt hij zich voor en vertelt over de nieuwe afdeling. Hij heeft een paar "jonge, gedreven en slimme mensen" nodig, dus dachten ze aan mij.. Opzich heel aardig, maar ik weet zeker dat ik de straat gaat missen.. De functie is tot we nationaal zijn, dus daarna is het weer afwachten.. Ik zal me bezighouden met informatie en hoe die het beste te pakken en in te zetten is.. 28 november word ik verwacht, tot die tijd mag ik op vakantie en lief ondersteunen. Ik was blij met die uitspraak.

Ik vind het heel fijn om de kaarten te zien die lief de afgelopen tijd heeft ontvangen. Zo ook een kaart van de baas van lief. Heel mooie woorden en met een "ik ben 24 uur per dag voor jou bereikbaar" erin, inclusief visitekaartje. Vanmorgen besloot ik hem een sms te sturen om hem hiervoor te bedanken en hem te laten weten dat we waarschijnlijk straks in de buurt zouden zijn. Hierop kreeg ik terug dat we welkom waren een bakkie te komen doen. Na mijn gesprek op het werk zijn we danook doorgereden naar de kazerne. Erg gaaf om te zien hoe betrokken de collega's daar zijn. Een paar stevige knuffels en zoenen, een luisterend oor en mooie woorden. Heel fijn om te merken dat ze gesteund wordt. 

Op de terugweg bel ik met de liefste piet van Nederland terwijl lief na 5 minuutjes al in slaap is gevallen. Thuisgekomen duikt ze fijn haar bedje in en loop ik met de hondjes. Ik merk dat ik ook wel een uurtje plat wil maar bedenk me dan dat we lasagne op de planning hadden voor vandaag. Omdat we niks anders in huis meer hadden dat makkelijker te maken is en ik ook geen zin meer had om boodschappen te gaan doen, besluit ik gewoon de lasagne te gaan maken. 

En dan staat ie in de over, de lekkere schaal met lasagne.. Als ik op de ovenklok kijk, zie ik dat we het nooit gaan redden voor 19:00 uur.. Dan is namelijk de kick-off van het nieuwe musicalseizoen van pedal point.. 
Ik loop naar boven en maak zachtjes lief wakker.. Als ze een beetje is ontwaakt eten we samen een boterham en vertrekken naar het theater.. De lasagne pruttelde de laatste secondes toen nog weg in de oven.. Voor later vanavond dan maar.. De kick-off is van 19:00 uur tot 21:00 uur dus ik verwacht dat we rond 21:30 uur alsnog zitten te smikkelen..

En dan is de kick-off.. We starten met een voorstelrondje van het bestuur en verwelkomen een paar nieuwe gezichten waaronder een heuze zangdocente en een regie-assistente. En die laatste kwam mij wel heel bekend voor.. :-) Lief is vanaf deze productie onze regie-assistente! Superleuk natuurlijk, maar ook een beetje dubbel nu we niet weten hoe de komende maanden eruit zullen gaan zien.. Maar voorlopig is het wel een leuk nieuw project met positieve energie en vooral ook hele leuke mensen.. Zo leuk zijn ze zelfs dat we tot 01:00 uur aan de baco'tjes hebben gezeten met een paar en pas toen naar huis gingen :-) Niks 21:30 uur thuis dus.. Maar wat ontzettend fijn om te zien dat lief ook effies haar ei kwijt kon en dat we los van elkaar zaten maar toch samen op pad waren. Wat mij betreft, zeker in deze tijd, de ideale oplossing. Zo kunnen we allebei iets leuks doen en toffe mensen spreken en toch niet elkaar alleen thuis achterlaten.. Helemaal goed! 

Omdat onze buurvrouw ook bij de musicalclub zit en ons wel naar huis wilde rijden, lieten we de auto staan en zijn met haar mee naar huis gereden. 

Als we thuiskomen lopen we een rondje met de kinders en happen daarna heel fijn de lasagne weg.. Daarna waggelen we de trap op naar boven.
Na mij zeker 5 keer de liefde te hebben verklaard valt ze goed zat en gelukkig in slaap.. Ik blijf nog effies op en val vrij snel daarna ook heerlijk in slaap.. Eindelijk een simpelweg gezellig avondje volledige ontspanning met dank aan mijn, of nu eigenlijk al "onze" lieve musicalvriendjes :-) 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten