zondag 8 januari 2012

Bedankt

Donderdag 29 december

Vandaag staat de top2000 op het programma. Dit is een jaarlijks terugkerende show met muziek, dans en spelletjes. Wij zingen als groep een aantal nummers uit de top2000, er is een popkoor dat ook nummers zingt, een dansgroep doet choreo's en het geheel wordt aan elkaar gepraat door een spreekstalmeester die grappige spelletjes met het publiek. Normaal zou onze regisseur dit doen, maar die zit nu in het ziekenhuis. Last-minute is daar een ander voor ingevlogen die het gelukkig goed deed! 

Na de eerste twee bestralingen heeft lief flink rode vlekken op haar borst. Omdat de verpleegkundigen het niet vertrouwden werd vandaag de radiologe erbij geroepen. Zo fijn da dit allemaal kan en dat het serieus wordt genomen.. Met een grijns zag ik haar langslopen.. Jawel, lief behoort weer tot een klein percentage van iets.. Nu namelijk een klein percentage waarbij al na een paar bestralingen de huid begint te protesteren.. En dat is niet voordelig voor haar prothese en doet pijn. De radiologe adviseerde daarom te koelen met ice-packs en gaf aan dat ze hoopte dat het niet erger werd.. We wachten het maar af.. Veel keuze hebben we niet, lief zal toch haar behandelingen moeten doen..

Nadat we naar het ziekenhuis zijn geweest voor de derde bestraling, hebben we thuis de hondjes uitgelaten en zijn direct doorgegaan naar het theater. Lief had een ice-pack onder haar shirt dat ik in de vriezer van het theater heb laten leggen. Later die middag kon ze dan nog eens koelen. Dat verlichtte de pijn wel ietsje.. 
'smiddags hadden we de generale repetitie waarna we met de groep zijn gaan eten bij de Griek. Een lange maar zeer gezellige dag dus.

Lief had zich 'savonds mooi opgedoft en kreeg van iedereen complimentjes. Ze zag er super uit! Samen hebben we in het kleine wc-hokje haar spuiten voor de IVF gedaan en hebben we gestoeid met haar prothese. Overdag droeg ze een wijd T-shirt en spijkerbroek maar vanavond een mooi zwart topje en een nette pantalon. Net als iedereen uit de groep had ze dus ook zwarte kleding met een zilver accent. Stiekem had ze wel veel last van de prothese maar ze besloot dat ze deze avond wilde genieten en wandelde met de nodige paracetamol's achter de kiezen en een lach op haar gezicht door. Knappertje..

We hadden de zaal behoorlijk vol zitten dus heel tof. Mijn ouders en schoonouders zaten er wat ik altijd erg tof vind. De show liep zoals gerepeteerd. Na een paar nummers moesten we er een paar van het podium voor de nodige spelletjes en andere groepen die optraden. Lief regelde alles in de coulissen. Ze stuurde ons het podium op en wist heel goed wat er wanneer moest gebeuren. Zo leuk.. 
Toen het tijd werd voor ons laatste nummer voor de pauze, stond ik met de groep klaar in de coulissen. Ik had nog even op de lijst gekeken en wist dat we nu moesten. Ik wachtte totdat de eerste tonen van Celebration werden ingestart, maar in plaats daarvan stapte onze presentator het podium op. Ik hoorde in de coulissen op dat moment dat er eerst nog een ander nummer zou worden gedaan. 

En op dat moment begon de presentator dus over een verrassing.. Ik keek naar het grote scherm achterop het podium en zag daarop "surprise-act" staan.. Ik snapte er geen biet van en riep tegen de meiden dat we dan maar even moesten wachten en dat als ik de inzet van ons nummer hoorde, ik dan wel zou oplopen.. Toen vertelde de presentator over iemand uit de groep die het de laatste tijd zwaar heeft. En dat er iemand anders is die haar hier heel hard bij steunt.. En dat zij diegene daar voor wilde bedanken en dat daarom speciaal voor haar een lied zou worden gezongen.. En toen begon er bij mij een belletje te rinkelen. Toen ik omkeek stond lief achter mij te stralen.. En een andere vriendin stond met een enorme grijns naast me.. En toen liep onze vriendin Barbara op.. Op het scherm stond inmiddels de tekst "bedankt".. Barbie zong "dat komt door jou" van Guus Meeuwis.. En toen hield ik het niet meer droog.. Dat had lief dus gewoon voor mij geregeld.. Ik was echt compleet in shock.. De tranen rolden over m'n wangen.. En toen ik de coulissen inkeek zag ik dat eigenlijk niemand het meer droog hield.. Prachtig zong Barbie het.. Echt heel mooi.. Toen ze haar microfoon weglegde en nog even bleef staan voor de laatste akkoorden ben ik het podium opgelopen en heb haar een dikke knuffel gegeven.. Samen liepen we weer af, waarna direct "Celebration" werd ingestart. Lief riep dat we nu allemaal wel even enorm ons best moeten doen en moeten knallen omdat ze dat had beloofd aan de regisseur. Als eerste was ik terug op het podium en heb de tranen weggeveegd en heel hard geklapt en gezongen. Wat een onwijs bijzonder moment, wat een ontlanding.. 

In de pauze krijg ik het hele complot uitgebreid te horen. Hoe lief de top2000 had doorgespit opzoek naar een toepasselijk liedje, hoe ze het vorige week aan Barbie had gevraagd en die een ontzettend lange lap tekst nog even in haar hoofd moest krijgen, hoe de regisseur en dirigent akkoord gingen en er in de show een moment voor werd ingericht.. Ongelofelijk.. Dat iemand zoiets voor mij regelt.. Echt zo bijzonder.. En wat fijn ook dat zowel mijn ouders als ook lief's ouders er getuige van waren.. 

Na de pauze hebben we weer lekker geknald en veel plezier gemaakt. De show was weer beter dan vorig jaar en was een feestje op te doen. Na afloop hebben we heerlijk nageborreld en zijn we door lieve Barbie naar huis gebracht. Wat een bijzondere dag.. Compleet gesloopt maar ook zo vol van liefde komen we thuis en zijn we samen helemaal gelukkig.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten